មេដឹកនាំនៃសមាគមយុវជននានាក្នុងប្រទេសបានថ្លែងថា ទំនោររបស់យុវជនខ្មែរក្នុងការសិក្សានាពេលបច្ចុប្បន្ននេះ គឺផ្តោតសំខាន់ទៅលើផ្នែករដ្ឋបាលនិងការគ្រប់គ្រង ច្រើនជាងការសិក្សាផ្នែកបច្ចេកវិទ្យានិងវិទ្យាសាស្រ្តសង្គម។លោកស្រី ស៊ុន ចាន់សែន ប្រធានសមាគមយុវជនខ្មែរ បានមានប្រសាសន៍ប្រាប់វិទ្យុអាស៊ីសេរីថា ជាទូទៅយុវជនជានិស្សិតខ្មែរចូលចិត្តរៀននូវមុខវិជ្ជាដែលអាច ធ្វើការនៅក្នុងការិយាល័យ ដូចជាផ្នែកគ្រប់គ្រង ផ្នែកគណនេយ្យនិងរដ្ឋបាលជាដើម។
លោកស្រី ស៊ុន ចាន់សែន បានឲ្យដឹងថា ៖ «ជាទូទៅគាត់ចូលចិត្តរៀន ជម្រើសទី១ ច្បាប់ ទី២ គ្រប់គ្រង ទី៣ ខាងពេទ្យ ហើយមុខវិជ្ជាហិរញ្ញវត្ថុ ដែលគាត់អាចរកការងារខាងផ្នែក Accountant បាន»។
លោកស្រី ស៊ុន ចាន់សែន បានបន្តថា ទំនោរនៃការសិក្សាជំនាញវិជ្ជាជីវៈនេះក៏អាចជាការដែលតម្រូវតាម ទីផ្សារការងារនៅក្នុងប្រទេសផងដែរ។
ដូចគ្នានេះដែរ លោក លី ពិជ័យ អ្នកសម្របសម្រួលទូទៅក្រុមយុវជនឈានមុខ បានមានប្រសាសន៍ថា ទំនោរនៃការសិក្សានេះគេអាចមើលឃើញតាមរយៈគ្រឹះសា្ថនរដ្ឋនិងឯកជន នានា ដែលមានមហាវិទ្យាល័យទាក់ទងនឹងការសិក្សាផ្នែកបច្ចេកវិទ្យានិង វិទ្យាសាស្រ្តសង្គមមានតិចតួច។
លោក លី ពិជ័យ បានបញ្ជាក់ថា ៖ «ខ្ញុំក្រឡេកឃើញសព្វថ្ងៃនេះភាគច្រើនគេច្រើនរៀនផ្នែកគ្រប់គ្រង ផ្នែកគណនេយ្យ និងផ្នែកព័ត៌មានវិទ្យា ភាគច្រើនផ្នែកទាំងអស់នេះត្រូវបានយុវជនភាគច្រើន ហើយគ្រប់មហាវិទ្យាល័យគឺសុទ្ធតែមានជំនាញនេះទាំងអស់»។
លោក លី ពិជ័យ បានបញ្ជាក់ដែរថា ការសិក្សានោះទៀតសោតក៏មិនមានកម្រិតដើម្បីរកទីផ្សារការងារនៅឯ ក្រៅប្រទេសបាននោះដែរ ៖ «បទពិសោធន៍ខ្ញុំផ្ទាល់ ខ្ញុំឃើញយុវជនខ្មែរយើងភាគច្រើនច្រើនតែតម្រូវទីផ្សារក្នុងស្រុក ច្រើនជាង ប៉ុន្តែគាត់អត់បានគិតថា តើទីផ្សារការងារក្នុងស្រុកធ្វើឲ្យយុវជនចំនួនច្រើនបានទទួលការងារ ទាំងអស់គ្នាដែរឬទេ? គាត់ប្រហែលជាមិនដែលគិតទេ»។
យោងតាមរបាយការណ៍របស់ក្រសួងអប់រំ យុវជននិងកីឡា បានឲ្យដឹងថា បច្ចុប្បន្ននៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជា គ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាមានចំនួន៧៧កន្លែង ក្នុងនោះមាន៣៥ជាគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សារបស់រដ្ឋ និង៤២ទៀតជាគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សាឯកជន ហើយនៅឆ្នាំសិក្សា២០០៨-២០០៩ ចំនួននិស្សិតកំពុងសិក្សានៅគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សា ទាំងរដ្ឋនិងឯកជនមានជាង១៧ម៉ឺននាក់។
យោងតាមការសង្កេតក្នុងចំណោមគ្រឹះស្ថានឧត្ដមសិក្សាទាំងនោះមាន តែគ្រឹះស្ថានឧត្ដមសិក្សារបស់រដ្ឋទេដែលមានការសិក្សាផ្នែក បច្ចេកវិទ្យានិងវិទ្យាសាស្រ្តសង្គមជិតពាក់កណ្ដាល រីឯគ្រឹះស្ថានឧត្ដមសិក្សារបស់ឯកជនវិញ ការសិក្សាផ្នែកបច្ចេកវិទ្យានិងវិទ្យាសាស្រ្ដសង្គមគឺមានតិចតួច។
លោកស្រី ស៊ុន ចាន់សែន បានមានប្រសាសន៍ថា ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយនៅពេលនេះគឺមាននិន្នាការនៃអ្នកសិក្សា ច្រើនមុខវិជ្ជាក្នុងពេលតែមួយ។ កិច្ចការនេះក៏អាចទាក់ទងនឹងបញ្ហាទីផ្សារការងារដែលកាន់តែចង្អៀត នោះដែរ។
លោកស្រី ស៊ុន ចាន់សែន បានបញ្ជាក់ថា ៖ «ព្រោះដោយសារតែគាត់មិន មែនរៀនមុខវិជ្ជាហ្នឹងហើយទៅធ្វើការហ្នឹងទេ អ៊ីចឹងដោយសារតែមុខវិជ្ជាមួយឬជំនាញមួយ គាត់ពិបាករកការងារធ្វើ អ៊ីចឹងទៅរៀនច្របល់គ្នា»។
ផាន សូផាត ៖ អ៊ីចឹងបានន័យថា និន្នាការរបស់យុវជនឥឡូវហ្នឹង បើរៀនឯកទេសគឺរៀនច្រើន? ស៊ុន ចាន់សែន ៖ ចាស់ យ៉ាងហោចណាស់ ខ្ញុំគិតថា ម្នាក់ក៏ប្រហែលជារៀន២ដែរយ៉ាងតិច។
ប៉ុន្តែចំពោះបញ្ហានេះលោក លី ពិជ័យ បានជំទាស់ថា វាមិនអាចជាការប្រសើរឡើយចំពោះគុណភាពនិងជំនាញក្នុងការសិក្សានោះ។
លោក លី ពិជ័យ បានមានប្រសាសន៍ថា ៖ «អ្នកខ្លះរៀនពីរបីមហាវិទ្យាល័យ អ្នកខ្លះរៀនអក្សរសាស្រ្ដអង់គ្លេស អ្នកខ្លះទៀតគាត់ទៅរៀនមុខវិជ្ជាណាមួយផ្សេងៗទៀត។ ខ្ញុំក៏មិនដឹងថា នេះជាគំនិតដែលគាត់គិតថាយ៉ាងម៉េចដែរសម្រាប់អនាគតរបស់គាត់ ប៉ុន្តែគំនិតរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំគិតថា បើសិនជាយើងចេះមុខវិជ្ជាណាមួយឲ្យច្បាស់ វាប្រសើរជាងសម្រាប់យុវជន ពីព្រោះថា ទីផ្សារការងារ បើសិនជាយើងរៀនអ្វីមួយឲ្យច្បាស់ ខ្ញុំជឿថាគេចូលចិត្តអ្នកដែលចេះច្បាស់ច្រើនជាងអ្នកដែលរៀន ចិបចុបៗ វាហាក់ដូចជាយើងមិនចាប់អីមួយច្បាស់។ ធម្មតាបើខ្លួនយើងកំពុងតែនៅវ័យសិក្សា បើរៀនច្រើនពេកទៅក៏មិនដឹងយកទៅប្រើឯណាកើតដែរ។ យើងរៀន រៀនអ្វីមួយដែលតូចៗ គឺចាប់យកឲ្យច្បាស់។ ឧទាហរណ៍ថា យើងរៀនចាប់យកទស្សនវិជ្ជា តើទស្សនវិជ្ជាវាអាចយកទៅអនុវត្តក្នុងសង្គមបានអ្វីខ្លះ? អ៊ីចឹងយើងចង់ឲ្យយុវជនគាត់គិតអ៊ីចឹង។ រៀនផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្ដកុំព្យូទ័រ គាត់ចេះអ្វីមួយច្បាស់ក្នុងជំនាញហ្នឹង គាត់អាចរកការងារធ្វើបានហើយ»។
កញ្ញា ស៊ុំ កល្យាណ ដែលទើបនឹងបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកគណនេយ្យ បានមានប្រសាសន៍ថា នាងពេញចិត្តនឹងរៀនមុខវិជ្ជានេះ ហើយក៏មានការងារធ្វើដោយជំនាញនេះផងដែរ ៖ «ខ្ញុំគិតពីដំបូង ខ្ញុំអត់ដឹងទេ ខ្ញុំគ្រាន់តែថា នៅពេលដែលខ្ញុំចាប់ផ្ដើមចូលរៀនដំបូង ខ្ញុំរៀនថ្នាក់មូលដ្ឋានគ្រឹះ។ ដល់ពេលខ្ញុំមើលឃើញថា មុខវិជ្ជាមួយហ្នឹងស្រួលរៀន ហើយមួយទៀតត្រូវនឹងចំណង់ចំណូលចិត្តខ្ញុំ ក៏ខ្ញុំរៀន ខ្ញុំអត់បានគិតពីទីផ្សារការងារទេ។ ឥឡូវមានការងារធ្វើហើយ ខ្ញុំធ្វើគណនេយ្យនៅអង្គការយុវជនខ្មែរនិងការអភិវឌ្ឍសង្គម»។
រីឯនិស្សិត តាំង គីមស៊្រុយ ដែលបានបញ្ចប់បរិញ្ញាបត្រផ្នែកទស្សនវិជ្ជា បានមានប្រសាសន៍ថា លោកក៏បានសិក្សាមុខវិជ្ជាតាមការចូលចិត្តដែរ ហើយលោកក៏មានជំនឿថា មុខវិជ្ជានេះអាចនឹងរកការងារបានដែរ ៖ «មិន ទាន់បានចូលធ្វើការនៅក្នុងក្របខ័ណ្ឌរដ្ឋអីមួយទេ ប៉ុន្តែខ្ញុំកំពុងតែធ្វើការជាអ្នកអប់រំមួយនៅក្រៅស្ថាប័នក្រៅ រដ្ឋាភិបាល គឺអង្គការ UPS កម្ពុជា ហើយនៅក្នុងនោះខ្ញុំធ្វើជាអ្នកសម្របសម្រួលក្នុងការអប់រំទៅដល់ យុវជនផ្សេងៗ»។
ក្រុមមេដឹកនាំសមាគមយុវជននិងយុវនិស្សិតនានាបានថ្លែងថា នៅពេលនេះកំណើនរបស់និស្សិតអត់ការងារធ្វើគឺមានច្រើន ហើយប្រការនោះក៏មិនមែនដោយសារតែទំនោរនៃការជ្រើសរើសមុខវិជ្ជា ជំនាញខុសនោះទេ ប៉ុន្តែវាអាចទាក់ទងនឹងគុណភាពសិក្សាផងដែរ។
ក្រុមមេដឹកនាំសមាគមយុវជននិងនិស្សិតបាននិយាយថា ការពិតជាក់ស្តែងនៅពេលដែលការងារក្នុងស្រុកមានតិចផងនោះ គេឃើញមានបណ្តាស្ថាប័នរដ្ឋនិងក្រុមហ៊ុនឯកជននានាក៏នៅតែមានអ្នក ជំនាញពីបរទេសដែរ។ ដូច្នេះការពង្រឹងគុណភាពផ្នែកអប់រំវិជ្ជាជីវៈគឺជាការចាំបាច់ដែល មិនមែនសម្រាប់តែការងារក្នុងស្រុកប៉ុណ្ណោះទេ តែក៏សម្រាប់ទៅរកការងារធ្វើនៅក្រៅប្រទេសទៀតផងដែរ៕
No comments:
Post a Comment